Υπάρχουν στιγμές,
που κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα..
που κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα..
Κανείς δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν νοιώθει..
Υπάρχει ένα τεράστιο κενό..
Ένα τεράστιο κενό, που μεγαλώνει μέρα με τη μέρα
και σε καταβροχθίζει, χωρίς να μπορείς να το ελέγξεις..
και σε καταβροχθίζει, χωρίς να μπορείς να το ελέγξεις..
Χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις και να κάνεις τ'οτιδήποτε..
Νοιώθεις τα πάντα γύρω σου να καταστρέφονται
και να σ'εγκαταλείπουν
και να σ'εγκαταλείπουν
με υπερβολικά γρήγορους ρυθμούς..
Και την επόμενη μέρα, ξυπνάς κ' είναι όλα εντάξει.
Σαν μην συνέβη ποτέ τίποτα..
Αλλά αυτό το σκοτάδι, αυτό το κενό δεν ξεχνιέται..
Δεν μπορεί να χαθεί..
Είναι δύσκολο να κατανοήσω ακόμη κ' εγώ η ίδια τι γράφω..
Μια απ'αυτές τις γαμημένες μέρες που ψάχνεις να βρείς
την ψυχική δύναμη που έχει χαθεί απο μέσα σου..
Αυτές οι γαμημένες μέρες τυχαίνουν, σε όλους... Κ σε μερικούς από εμάς πιο συχνά από άλλους ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ. καλώς ή κακώς υπάρχουν, αλλά δεν πειράζει κάτι, κάποιος αργά ή γρήγορα βρίσκετε να αναπληρώσει αυτό το κενο..
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο βράδυ :)