Αγάπη

Να γίνεσαι μέρα με τη μέρα πιο ξένος και από ξένο. Να αδιαφορείς για ο,τι εγώ σου λέω, να μην σκέφτεσαι τι κακό μου προκαλείς. Να μη σε νοιάζει αν εγώ πληγώνομαι από αυτά που εσύ λες. Να κυνηγάω το άπιαστο χάνοντας την ουσία, να νιώθω ένα μόνιμο κενό γιατί εσύ με άδειασες και εγώ η χαζή σου επέτρεψα να το κάνεις! Να με νοιάζει η γνώμη σου σε ο,τι και αν κάνω. Να προσέχω πάντα να μη κάνω κάτι που θα σε πειράξει, να σου ζητάω συγγνώμη ακόμη και αν δεν φταίω, για να μη σε στεναχωρήσω. Να προσπαθώ να σε κάνω χαρούμενο ενώ εσύ στέκεσαι παγερά αδιάφορος απέναντι μου. Να προσπαθώ να σου πω κάτι γλυκό, να ανοιχτώ, να είμαι ο εαυτός μου, μα εσύ με κομπλάρεις, με κάνεις να νιώθω τίποτα, γιατί ξέρω πως ο,τι και να σου πω εσύ θα το αντικρούσεις! Να μην θέλω να ξεχάσω, μα να με αναγκάζεις όταν με κοιτάς με τον τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις. Γιατί εγώ αγαπάω και αυτόν σου τον εαυτό, τον δήθεν αυστηρό. Γιατί εγώ δεν θέλω να αλλάξεις, βλέπεις δεν μπορώ να αντισταθώ στη κάθε στιγμή που μου χαρίζεις κ ας ξέρω πως αύριο δεν θα υπάρχει... Σ'αγαπώ.